Snuffelen in de Tsjechische supermarkt

Posted on by
Reply

Ook in Tsjechie is er in de supermarkt gesnuffeld. We belanden uiteindelijk in de Coop. Snuffelen is er minder makkelijk. Zeker als je moet raden vanaf de plaatjes wat iets is. Geen glutenvrij brood gevonden, maar gelukkig had ik glutenvrije crackers mee. Dus dat was een mooie back-up. Toch zijn er wel glutenvrije producten. Met het Tsjechisch-Engelse woordenboek op de telefoon van Reinout wisten we in elk geval dat “bez lepku” zonder gluten betekent. Hele grappige buit weer. Ik heb me pas net bedacht dat ik het recept voor die chocoladetaart natuurlijk niet kan lezen…

Wandelen in Nationaal Park Sumava in Tsjechië

Posted on by
1

Na de Sächsische Schweiz en Böhmische Schweiz (Tsjechische kant) volgde zuidwest Tsjechië waar we aan meer Lipno op de camping stonden. De eerste nacht was nogal ruig (en dan druk me heel mild uit). Na een zwoele dag kregen we een storm over ons heen, niet normaal. Rond twaalf uur ‘s nachts hoorden we een ruisen aankomen en toen ging het opeens heel erg hard waaien. Zo hard dat ik dacht dat de tent het zou begeven. Toen het ook nog ging onweren en de stroom uitviel, vond ik het echt niet meer leuk. Gelukkig hield de tent het en was het heftigste na een uur zo’n beetje voorbij. Uiteindelijk van uitputting toch in slaap gevallen. Dat het echt hard gewaaid had, zagen we pas ‘s ochtends vroeg. Op de camping waren twee bomen omgewaaid en rond de tent lagen allemaal grote takken. Gelukkig dus niet op de tent gevallen. Op weg voor een wandeling door Nationaal Park Sumava iets verderop telden we tijdens een rit van ca. 50 minuten 85 omgewaaide c.q. geknakte bomen. Best wel een beetje geluk gehad dus. Zuidwest Tsjechië is minder lieflijk of gestileerd. Maar wel heel veel mooie bloemen. De viooltjes herkende ik natuurlijk al. Dat er ook lupine voorkomt was een verrassing. Die heb ik nooit eerder in het wild gezien. Verder ook veel orchidee-achtige bloemen en korstmossen. En geknakte bomen…

P.S. bloemen van links naar rechts 2x viooltje, lupine, bont kroonkruid, boslathyrus

Snuffelen in de Duitse supermarkt

Posted on by
1

En zoals gebruikelijk is er ook flink in supermarkten gesnuffeld. Hierboven zie je een deel van de buit. Het glutenvrij eten op de camping is ook redelijk gelukt. Met een kleine voorraad van thuis mee en de rest toch ook in Duitsland bij elkaar geschraapt. Aldi heeft er glutenvrij brood, repen en pasta. Dus dat was weer makkelijk. Later in de Kaufland ook nog wel wat gevonden. Dit toetje was niet glutenvrij, maar je bent maar toch op vakantie. Dus smokkelen mag ook.

Wandelen in de Sächsische Schweiz

Posted on by
Reply

Als je ooit in de gelegenheid bent om naar de Sächsische Schweiz in het uiterste zuidoostelijke puntje van Duitsland te gaan, moet je dat zeker doen. Heel mooi gebied met indrukwekkende ruige rotspartijen, maar ook lieflijke dalen met stroompjes, weiden en vooral veel mooie bloemen. Deze bloemen ken ik eigenlijk alleen maar uit de tuin. Ik weet nog niet eens hoe ze heten. Ik heb nog geen poging gedaan om ze te determineren. Dat komt nog wel. Deze wandeling voerde door het dal van de Polenz, één van de stroompjes die op de Elbe uitkomen.

P.S. Na wat puzzelen kom ik niet verder dan dat dit de Echinacea Paradox moet zijn oftewel gele zonnehoed. Die komt in Nederland niet voor in het wild vandaar dat mijn Nederlandse Flora veldgids me hier niet echt kon helpen. Lang leve internet.

Vietnamees eten in Berlijn

Posted on by
1

Een heerlijke vakantie gehad startend in Berlijn en daarna op de bonnefooi door zuidoost Duitsland, Tsjechië en eindigend op de Veluwe in Nederland. Het had nog wel wat langer mogen duren. Maar met al die plekken leek het al een eeuwigheid te duren. In Berlijn heel veel gezien, maar ook lekker gegeten: Vietnamees, Libanees en traditionele currywurst. Al was die laatste niet zo lekker als degene in Essen vorig jaar.

Knoflook van eigen bodem

Posted on by
Reply

Eerlijk gezegd ben ik een beetje klaar met experimenteren in de moestuin. Zo groot is het niet en alles wat mislukt kost vooral ruimte, waar wel iets had kunnen groeien. Maar soms geeft de mislukking van vorig seizoen opeens een aangename verrassing een jaar later. Zo was er de broccoli van vorig jaar die opeens niet dood bleek te zijn en zowaar 1 klein broccoliroosje ging aanmaken. Heel bizar. Ik heb nog een maand of 2 van de mooie groen-paarse bladeren genoten, voordat ik hem definitief uit de pot heb gehaald. Want 1 roosje broccoli is nog steeds wel te weinig om te mogen blijven…

En nu was er dit mooie knoflook bolletje. Vorig jaar probeerde ik weer eens knoflook te planten. Op zich gaat dat best aardig, maar de grond is toch te vochtig en de bollen worden niet groot. Dus een deel oogstte ik vorig jaar wel en de rest verpieterde in de grond. Ik vond het niet de moeite om het eruit te halen. Meestal blijft er van plantenresten in de grond niets over. Nou wel dus, want vroeg dit voorjaar staken er opeens fier bladeren van knoflook boven de aarde uit! En gisteren was het tijd om te oogsten, aangezien de stengel compleet verdroogd en armzalig was. Kwam dit schattig mooie knoflook bolletje te voorschijn. Kijk nu hoe mooi!!!! Zo mooi rood waren de eerdere bolletjes niet. Kijk hem liggen tussen de andere uien en knoflook op het aanrecht.

Lekkere lente-uitjes

Posted on by
Reply

Dit jaar was ik vroeger begonnen aan het zaaien van de lente-uitjes. Maar het blijft moeilijk en maar een fractie kwam ook daadwerkelijk op. Ik probeerde nog wat extra bij te zaaien, maar ook dat mislukte. Ik was er niet echt blij mee. Totdat ik ze gisteren van ellende maar ging oogsten. Want welke moestuinier wil er nu continu aankijken tegen een mislukking. Dat viel best mee eigenlijk. Kijk toch wat een schattige lente-uitjes dit zijn. Ja, ik had er liever meer gehad. En ja, ze zouden nog iets groter mogen zijn. Maar als ik eenmaal iets van eigen bodem op het aanrecht heb liggen, word ik gewoon heel blij!

Deze lente-uitjes gingen bij een lekker mini-stoofgerecht dat zomaar uit mijn brein ontsproot. Rommelen met wat je hebt, noem ik dat. Dus lekker shoarma gaar bakken, dan wat tomaten in stukjes en peultjes erbij. Restje pastasaus dat ik nog had en wat krieltjes die ik in een andere pan aan het bakken was. En tot slot die hele lieve lekkere lente-uitjes mooi gesnipperd. Heerlijk! Goedgekeurd door 2 personen maar liefst.

Pompoensoep met broccoli en meer

Posted on by
Reply

Het lijkt er zo langzamerhand op dat ik alleen nog maar zin heb in makkelijke maaltijden. Heb je eindelijk een nieuwe keuken gekocht! Moet je er echt eeuwig op wachten. Ik ben zo klaar met die twee elektrische pitjes. Ik ga dat apparaat ritueel verbranden als de nieuwe keuken er is. (Of eerder ritueel verstampen, slopen, kapot gooien, of iets in die geest. Brand in huis is niet direct aan te bevelen.)

Oké, terug naar het onderwerp! Want ik word wel goed in snelle lekkere maaltijden. De basis voor deze soep is een pompoensoepje (een beetje zoals deze) dat al een tijdje geduldig in de koelkast lag te wachten. Restje broccoli erbij, wat rode paprika en kikkererwten (zelf voorgekookte uit de vriezer), schepje sambal en die saucijzen die nog in de koelkast lagen. Mmm… Heerlijk. En het zag er ook nog mooi uit. Beetje wild in de kom gesmeten, maar goed, zo is het leven. Niet alles hoeft geënsceneerd te worden.

Noodles!

Posted on by
Reply

Noodles geven me een nostalgisch gevoel. Ik heb ze jarenlang veel gegeven, vooral als ik geen zin had om te koken. Beetje water koken, noodles erin, beetje pimpen en klaar! Nu had ik nog een grote voorraad rijstnoodles liggen… Je raadt het al, geen zin om te koken: tijd voor noodles!

Dus een beetje water koken, noodles erbij en minuutje of 4 a 5 laten koken. Dit keer wat opgeleukt met een gesneden lente-uitje en wat stukjes broccoli. Even laten meekoken. Toen een eitje erbij en goed roeren. De noodlessoep bindt dan een beetje. Ondertussen de slavinken die nog in de koelkast lagen klaar gemaakt. Even in plakjes snijden en erbij. En als finishing touch wat bieslook van het balkon. Jummie! En natuurlijk wel eten met stokjes voor nog meer nostalgie.