Ik was het even helemaal zat. Soms heb je dat een tijdje. Geen zin om te koken en dus terugvallen op makkelijk repertoire. De variatie in ons dagelijks (glutenvrije) eten was heel ver te zoeken. Maar ik kan je vertellen: het gaat een stuk beter. Sinds kort heb ik de glutenvrije wraps ontdekt. En dus eten we weer lekker Mexicaans-achtig met bonenprutjes en wat nog meer. Mijn volgende zet? Voorbereiden op het uittesten van korstdeeg recepten. Kijk maar wat dat gaat worden.
Een hele tijd geleden kocht mijn vriend een potje met curry madras kruiden. Sindsdien zijn we fan, want het ruikt zo lekker. De smaak is ook goed natuurlijk. Al rommelend in de keuken op een vrijdagmiddag vond ik een restje mungbonen. Dat moest dus wel een Indiase stoof worden. Achteraf zou je hem ook kunnen karakteriseren als Indiase erwtensoep: massief, dik, groenig (ik eet al dertig jaar geen erwtensoep meer, dus anders dan visueel kan ik het niet vergelijken). Maar goed, dat was het plan op 1 september. Jammer dat ik een maand later pas deze tekst bij de foto’s maak. Geen idee van wat ik precies gedaan heb en wat de hoeveelheden waren. Gelukkig heb ik redelijk wat foto’s genomen. Lees verder als je wilt weten wat ik denk dat ik gedaan heb. Continue reading
Oh, die enorme pompoen! Wat een werk om dat allemaal te verwerken. Je wilt toch ook niet de hele tijd hetzelfde eten? Hoeveel pompoensoep kan een mens eten, voordat het gaat tegenstaan? Dus ging ik op zoek naar leuke nieuwe recepten. Ik vond er een via de site van River Cottage. Een heerlijke stoofpot met pompoen. Alleen hoefde er maar 300 gram pompoen in en dat is wat weinig als je een pompoen van ca. 10 kilo op moet maken. Dus ik had op gevoel een stuk afgesneden en dat schoongemaakt en in blokjes gesneden. Bleek dat ik ca. 1200 gram pompoen had. Dus 4x de hoeveelheid die er in het recept stond. De pompoen was niet heel stevig, dus ik dacht met het verdriedubbelen van het recept wel weg te komen. Wat een ramp. Ten eerste is van alle ingrediënten 3x zoveel gewoon heel erg veel. Dus het hele aanrecht stond vol met schalen met gesneden ui, knoflook, gember, bleekselderij, pompoen, flessen passata, linzen en kikkererwten. Niet normaal, echt een ramp. En dan met die 2 elektrische pitjes… In gedachten kon ik de keuken wel vermoorden. Niet te doen, vooral omdat het helemaal niet in 2 pannen paste. Dus toen ik al flink chagrijnig begon te worden en al halverwege was, besloot ik om dan maar een derde deel apart te zetten. Het ging gewoon niet. Met de rest ging is stug door, maar het eindresultaat vond ik toch niet echt lijken op het plaatje. Beetje teleurstellend dus en absoluut niet blogwaardig. Maar goed wel weer een enorme voorraad eten in de vriezer en koelkast. Er zitten alleen maar maaltijden met pompoen in. Beetje absurd.
Oké, nu kom ik to the point!!! Die tweede foto van links is het deel dat ik apart zette samen met de gesneden pompoen die ik apart had gehouden. En toen ik op mijn vrije vrijdag daarmee aan de slag ging, wilde ik niet nog meer van hetzelfde maken. Maar wat doe je dan. Ik was klaar met recepten zoeken. Dit varkentje ging ik wel even gewoon ouderwets op gevoel wassen. En een meesterwerk ontstond. Jammer dat er in de eerste fase van het koken nogal chaotisch gewerkt was. Dus van een deel van de ingrediënten weet ik niet meer precies hoeveel erin ging. Maar lekker!!! Oh, na een ramp dan toch een wonder. Alsof een engeltje op je tong plast. Goedgekeurd door 2 personen. Lees verder voor het recept. Continue reading
Ga je een weekje op vakantie, is de sla opeens ontploft. Dit is de eerste sla die echt goed gegroeid is op het balkon. En lekker….!!! Ik heb gemengd zaad gekocht en gezaaid, dus ik weet eigenlijk niet wat voor sla het precies is. Geeft niet, want het was heel lekker. Zoveel lekkerder dan uit de supermarkt. Ik had ook nog wat gekookte kikkererwten en stukjes biet in de vriezer, dus een mooie gelegenheid om een salade te maken. Goedgekeurd door 2 personen. Lees verder voor het recept. Continue reading
Ik heb al een keer eerder verteld over een nieuw kookboek vol met recepten voor peulvruchten. Nou, dit recept komt uit dat boek en is heel lekker. De laatste tijd kook ik in het weekend vaak stoofschotels, pastasaus of soepen in grote hoeveelheden. Alles gaat in flesjes, bakjes en zakken de koelkast of vriezer in. Zo kunnen wij na een zware werkdag toch snel wat gezonds op tafel toveren. De snackbar kan tenslotte ook niet elke dag.
Dit gerecht is heel lekker, maar wel wat bewerkelijk. Niet moeilijk, maar door de grote hoeveelheid groenten is het gewoon een hoop snijwerk voor je kunt beginnen. Je kunt er wel alle kanten mee op, want de groenten zijn grotendeels variabel. Dit keer had ik nog rauwe blokjes pompoen in de vriezer van een andere keer, een wat zielige venkel van de markt die op moest en een winterpeen. De kikkererwten zaten ook nog in de vriezer. Dat scheelde mij dus weer wat gedoe.
Ook vandaag is het devies dus bij elkaar rapen wat je hebt, proeven en eventueel bijsturen. Kooktijden zijn variabel. Het is een stoofschotel, dus 5 minuten meer of minder maakt niet uit. Als je klaar bent heb je zeker voor 4 a 5 dagen te eten voor 2 personen. Goedgekeurd door mijn vriend. Lees verder voor het recept. Continue reading
Bij het snuffelen in de supermarkt een tijdje geleden dit bizarre pakje met köfte kruiden gevonden. Voor het makkelijk maken van köfte toch wel heel geslaagd. Lekker!!
Een collega op mijn werk gaf me de tip dat de vpro een leuk kookprogramma uitzendt met Yvette van Boven. Dat moest ik zien, want er staan diverse kookboeken van haar in de kast. (Oh, uitzending gemist… hoe fijn is dat.) Leuk programma!!! Ik werd er meteen helemaal enthousiast van. Ze had onder andere een heel leuk recept van een chili met chocolade. Dat hebben mijn vriend en ik dus afgelopen weekend meteen uitgeprobeerd. Echt een aanrader. De chocola proef je heel op de achtergrond ergens, nooit eerder zo gedaan. En eindelijk had ik een reden om die zak met gedroogde kikkererwten te wellen en koken. Ook al een aanrader. Ik las dat je dit gewoon kan doen en de kikkererwten, bonen of wat meer dan gewoon kan laten afkoelen en in kan vriezen. Heb je altijd zelfgewelde bonen. Jumm! Maar goed, we dwalen af van de chili. Lees verder voor het recept. Het is een dubbele hoeveelheid, waar mijn vriend en ik zeker 4x van kunnen eten. Oftewel drie porties in de vriezer.
Ik weet eigenlijk niet waar mijn voorliefde voor koken vandaan komt. Toen ik klein was experimenteerde mijn moeder wel wat met het eten, maar ze stond niet elk weekend eindeloos lang in de keuken. Mijn vader is sowieso meer van het eten, dan van het koken. Dus hoe kom ik aan die drang. Mijn creativiteit heb ik denk ik wel van mijn beide ouders, mijn doorzettingsvermogen van mijn vader, mijn organisatietalent van mijn moeder. Verder vind ik koken net een bouwproces, bedenken wat je gaat maken, materialen/ingrediënten uitkiezen, technieken kiezen en dan plannen en uitvoeren. Maar het begon pas echt door te zetten toen ik jaren geleden kooklessen ging volgen. En toen begon ook mijn moeder me steeds te bellen om te vragen wat ik geleerd had en begon ze zelf ook steeds meer te koken en dingen uit te testen. Sinds een jaar of anderhalf is daarbij een voorliefde voor moestuinieren gekomen. Dat was vast nog niet opgevallen met al die blogs over het balkon.
Maar ik dwaal af. Toen ik klein was hadden we een soort beoordelingsmethode voor nieuwe recepten van mijn moeder. Heel lekker was 1x in de week, lekker tot oké was 1x in twee weken, nog minder was 1x in de maand en niet zo’n succes was 1x in het jaar. En nu kom ik eindelijk bij de couscous terecht.
In dit gerecht komen al mijn voorliefdes zo’n beetje bij elkaar, alhoewel heel technisch is het niet. Het is koud lekker, warm lekker, eindeloze mogelijkheden, alles wat op het balkon groeit kan erin, goed te plannen, precies waar ik van houd bij het koken. Voor mij is het zeker een 1x in de week gerecht. In de praktijk is dat alleen eerder 1x in twee weken. Er is nu eenmaal teveel lekkers voor vaste gerechten in de week. Dat past gewoon niet. Nu was het al weer een eeuw geleden dat we het aten en met het samenvoegen van de keukenspullen en resten ingrediënten van mijn oude huis, was er veel couscous. Mooie gelegenheid dus om weer eens een lekkere couscous salade te maken. Lees verder voor het recept. Continue reading
Oké, ik kan het niet langer ontkennen. Ik houd ervan om mijn gerechten loodrecht van boven te fotograferen. Elke blogger zal wel zo z’n favoriete fototechnieken hebben. Dit is dus de mijne.
Het eerste echt experimentele etentje voor meer dan 2 personen. Beetje stressig wel. Daar waar ik voor mezelf en mijn vriend er meestal maar een beetje op los kook met datgene dat zich in de kastjes en de koelkast bevindt, maak ik voor grotere gezelschappen toch wel een plan van te voren. Meestal weet ik een week van te voren wel wat ik zoal ga maken. Inmiddels weet ik echt wel hoe je een etentje voor veel moeten plannen. Dit keer niet. Ja, de topinamboersoep was zeker aangezien die al klaar in de koelkast lag. De rest moest ik zo ongeveer op de dag zelf nog verzinnen en uitvoeren. Dit keer besloot ik om alles een beetje op gevoel te gaan maken, zonder de kookboeken als back-up. Eng, heel eng. Want wat als ik het zou verprutsen.
Maar het kwam gelukkig goed. Het werd een kipje uit de oven met citroenvulling, wat gemarineerde garnalen voor de liefhebbers, gemengde groenten met oestersaus en een gerecht van zoete aardappel met kikkererwten, wat sambal, lente-uitjes en limoensap. Het is echt alweer te lang geleden om hier vast te leggen wat ik precies gedaan heb. Een nadeel van maar wat doen in de keuken. Zeker als je het vervolgens te druk hebt om je blogs te maken. Het enige waar ik wel een beetje voor in de kookboeken heb gesnuffeld is de rijst pilaf. Echt een openbaring voor mij. Je fruit wat ui en lente-uitjes in de pan (andere groenten kan ook), je voegt basmatirijst toe en schept het geheel even om. Voeg groentebouillon toe en laat alles ca. 15 minuten koken met de deksel op de pan tot het vocht is opgenomen. Voeg nog wat kruiden toe, ik heb hier munt gebruikt en wat citroensap toegevoegd. Heerlijk en zo makkelijk.