Deze “wat het ook zijn” vonden mijn vriend en ik in Tsjechië. Wat wel duidelijk was, was dat ze zonder (bez) gluten zijn en zonder tarwe (lepku). Dus tijd om deze soort cornflakes, muesli-cruesli-achtige rondjes te proberen. Nou, best lekker zo door de yoghurt met een beetje hagelslag. Je moet je glutenvrije leven natuurlijk wel een beetje leuk maken : )
Gestoomde makreel koop ik tegenwoordig niet meer als een filetje, maar gewoon per vis. Krijg je meer voor je geld en kun je nog langer genieten, want wat is dat lekker. Heerlijk door een salade met aardappeltjes, wat rode ui en kappertjes en een lekker citroen yoghurt sausje. Vraag me niet hoe het gemaakt is. Te lang geleden! Volgende keer beter.
Mijn nieuwe voornemen is om weer wat meer experimenteel te gaan koken. De hele zomer was ik nogal lui, of gewoon druk, zou je kunnen zeggen, maar nu voel ik een nieuw enthousiasme opkomen. Dus… gisteren heb ik een heerlijke bietensoep gemaakt. Als mijn moeder dit leest, gaat ze waarschijnlijk heel hard lachen. Ik was namelijk nogal een moeilijke eter toen ik klein was en bietjes dat vond ik niet lekker. Ik heb het zelf nooit gezien, maar ik denk dat als ik het at, ik altijd heel zuur keek. Want ja… ik moest het wel altijd opeten, net als spinazie. Vond ik ook niet lekker. Het enige dat ik niet meer hoefde op te eten was erwtensoep, want daar ging ik van overgeven. Dat geeft zo’n troep. Hoe is het ooit goed met me gekomen, zou je denken. Nou inmiddels eet ik bijna alles. Bijna, want erwtensoep komt er nog steeds niet in.
Maar goed, terug naar de bietjessoep. Na uitgebreid wikken en wegen, werd dit het. Het is een recept uit een van de River Cottage boeken van mijn vriend. Heerlijk en goedgekeurd door mijn tafelgezelschap van twee. Ik had expres veel gemaakt, want restjes zijn handig. Maar het ging schoon op. Heerlijk met salade, gerookte eendenborstfilet en kruidenyoghurt. Lees verder voor het recept. Continue reading
Oudejaarsdag is een vreemde dag. Als klein meisje was ik altijd enorm opgetogen, want oudejaarsdag betekende heel veel oliebollen en een dag lang durende sjoelcompetitie. Mijn moeder bakte de oliebollen, mijn vader poetste de sjoelbak op. Dan waren de oliebollen klaar en aten we de hele dag tot en met de volgende ochtend niets anders meer. Maar tegenwoordig vind ik het een vreemde dag. Wachten op een tijdstip. Oliebollen eet ik eigenlijk niet meer, want die van mijn moeder waren simpelweg de allerlekkerste en ik heb nooit iets gegeten dat er ook maar bij in de buurt kwam. Dus wat te doen als je geen oliebollen meeneemt naar je oudejaarsfeestje? Aangezien er toch al wel veel te veel gegeten is de afgelopen week, hou ik het op een dip met wat lekkere rauwkost om mee te dippen. Al mijn kookboeken doorgeploegd, maar uiteindelijk een leuk recept gevonden in een heel oud boekje over sauzen: honing-rozemarijn-yoghurtdip met citroen. Continue reading