Boeuf Châtaigne

Het vervolg van mijn experiment met de tamme kastanjes. Wat gebeurt er als je de klassieke Boeuf Wellington combineert met kastanjepuree? Dan krijg je iets heel lekkers. Ik noem het de Boeuf Châtaigne. Eerst moet je de puree maken, wat best wel een werkje is zelfs met de hele nuttige aanwijzingen van de Larousse van mijn vriend. De truc zit hem er vooral in dat je de kastanjes warm pelt. Dat werkt het beste. Toch raad ik je aan, als je eraan gaat beginnen, dat je hulptroepen inzet. Is ook veel gezelliger, dan dat gezwoeg in je eentje. Maar goed, het resultaat mag er zijn. Goedgekeurd door 6 personen. Lees verder voor het recept. Continue reading

Kastanjes poffen

Gisteren was ik voor het eerst in lange tijd weer eens op de markt. Geen betere plek om een gevoel te krijgen voor wat de seizoensproducten zijn. En toe zag ik ze: kastanjes. Ik had ze eerder ook al wel gezien, maar steeds als ik genoeg moed verzameld had om ermee aan de slag te gaan, waren ze weg. Dus nu moest het gebeuren.

Maar kastanjes poffen blijkt niet zo makkelijk te zijn. Wat een werk. Je moet een kruisje in de schil zetten, ze dan in de oven op 200°C ca. 15 tot 20 minuten poffen, laten afkoelen en pellen. Vooral dat laatste is een crime. Ja, zo schrijf je dat. Woordspot van het Genootschap Onze Taal moest eraan te pas komen. Maar dat weten we nu dus ook weer, terug naar de kastanjes. Het pellen is, denk ik, een vaardigheid die je moet opbouwen. De smaak van de kastanjes is de moeite waard en dus zal het met die vaardigheid nog wel goedkomen. De smaakcombinatie is dan ook een aandachtspunt. De aardappeltjes en ragout raakten danig onder gesneeuwd door de kastanjes. Het advies dat ik later las was ze te combineren met wild of spruitjes. Meer experimenten zullen volgen. De grote Larousse Gastronomique van mijn vriend geeft ook genoeg input. Jammer dat ik daar pas vandaag aan dacht. Wordt vervolgd.

Regenboogwortels

Dit is een variant op lekkers uit de braadslee, alleen heb ik nu een nieuw!!!! ingrediënt ontdekt! Ik zocht bij de jumbo eigenlijk pastinaak, maar ik kon het niet vinden. Toen zag ik een zakje met een wittige wortel. Ik dacht nog “vast een of ander soeppakket of zo”. Maar het waren wortels in allerlei kleuren: regenboogwortels. Ik heb voor het eerst in mijn leven een door en door paarse wortel gegeten! De witte en gele waren trouwens ook heel mooi. En ze smaken allemaal naar wortel.

Aan het recept is niet veel nieuws. Alles in stukjes snijden, dus je ui, pastinaak, wortels en paprika. Beetje honing erbij, beetje olie en verse tijm en rozemarijn. Alles lekker 50 minuten in de oven. Regelmatig omscheppen en voilà! Eet smakelijk.

Vergeten groenten!

Ik las laatst een blog over vergeten groenten, want die schijnen een hype geweest te zijn. Ik vind ze zelf ook leuk, maar niet omdat ik ze vergeten was. Ik wist helemaal niet dat ze bestonden. En nu vind je tegenwoordig zelfs bij Albert Heijn ook nog wel een pastinaak, maar heel veel verder gaat het niet. Ik ben sowieso niet zo’n fan van AH, maar dat is een ander verhaal. (Letten op de kleintjes, prijzen van de markt… Weet AH zelf dan niet dat ze één van de duurste supermarkten zijn en zijn ze ooit wel eens op de markt geweest?) Nee, geef mij mijn Jumbo maar. Oh, ik heb vandaag met veel plezier aardperen gekocht en het broertje van de pastinaak, de peterseliewortel. Rijk aan ijzer, fosfor, magnesium, vitaminen A, B en C. Heel gezond, maar vooral lekker. Goede aanleiding om de braadslee maar weer eens te voorschijn te halen. Lees verder voor het recept. Continue reading

Geroosterde groenten

Mijn ouders kwamen dus niet eten… Vanwege de sneeuw. Jammer, maar toch maar een deel van mijn kookplannen uitgevoerd. Zelfs geoefende thuiskoks moeten zo af en toe wat uitproberen zonder dat er meteen eters commentaar geven op het resultaat. Vandaag had ik zo’n dag. Lekker gegeten, maar wel de nodige verbeterpunten.

Een tijdje geleden roosterde ik voor het eerst hele aardappels in de oven. Een zeer geslaagde exercitie die ik op het spoor kwam door Nigella Lawson. Ik zag het haar doen op tv en dacht interessant… Ik keek een seconde de andere kant op en het item was voorbij zonder dat ik de bereidingswijze echt opgeslagen had. Oeps. Soms is het internet dan een uitkomst, maar in dit geval niet. Uiteindelijk mixte ik wat info en recepten en het resultaat was fantastisch. Hele aardappelen schoonmaken, inprikken met een vork, op de bakplaat leggen, beetje olie erover en wat zout en peper. Een uur tot anderhalf uur in de oven op 180°C. Hemels. Als je ze er echt anderhalf uur in laat, krijgen ze een knapperig korstje. Met een uur zijn ze lekker zacht.

Vandaag dacht ik dat succes te herhalen met een kleine variatie. Uit mijn braadslee ervaring weet ik dat wortel en pastinaak ook heel lekker te roosteren zijn. Dus een combi leek me logisch. Lekker was het zeker. Hieronder het recept inclusief verbeterpunten. Continue reading

Lekkers uit de braadslee

Dit is een van mijn herfst-winter favorieten. Heel makkelijk. Dus als je geen zin hebt in veel gedoe… Het geheim zit hem in de oven. Die doet al het werk. Je kunt eindeloos variëren. De basis bestaat uit aardappelen in grove blokken gesneden. Voeg ui toe, wortel, paprika, pompoen, zoete aardappel, pastinaak, tomaat kan ook. Alles dat een beetje lekker stooft in de oven. Maak een selectie, overgieten met olijfolie. Op smaak brengen met peper en zout, dit keer heb ik verse rozemarijn toegevoegd, maar tijm of honing kan ook. Dan in de oven (ca. 180 °C) en 45 tot 60 minuten later heb je een heerlijke maaltijd. Beetje feta erbij, pijnboompitjes, spekjes of een stukje vlees. Klaar!