Lekker buiten eten!

Mmm… Lekker op het balkon gegeten! Mijn nieuwste aanwinst is trouwens een ananasplant. De stengel(??) van de vrucht kun je weer planten. Geen idee waar het heen gaat, maar wel het proberen waard. De mix van eetbare planten wordt steeds groter. De knoflook groeit, ook al heb ik ze niet in het goede seizoen geplant. Sinds een tijdje hebben we ook een aardappelplant. Doe een verlepte aardappel in een potje en zie het groeit als kool, of moet ik aardappels zeggen… De kruiden doen het ook goed. Vooral in de salade.

Wecken

Zo! De lente is begonnen. Nou ja, een soort van dan… Aangezien ik schandalig lang niet geblogd heb, moet ik nu wel met iets spectaculairs komen. Of dat het geval is, laat ik aan de lezer over, maar ik doe mijn best!

Heerlijk naar de markt geweest (in de regen). Allemaal lekkere dingen gehaald om te wecken. Met alle rest-ingrediënten ook heel nuttig bezig geweest. En het resultaat mag er ook best zijn. Weer een fles limoncello in de maak. En dus ook een flinke fles citroenlimonade, want wat doe je anders met 16 citroenen waarvan alleen de schil gebruikt is. Ook lekker uitjes ingemaakt, pepertjes gedroogd, wat appelmoes gemaakt en de limoenen, daar ben ik nog mee bezig. Druk, druk, druk… en wecken is het thema.

Appelperenmoes

Wat doe je op een regenachtige zaterdagmiddag? Appelmoes maken! Iedereen is er dol op. Ik ken geen mensen die het niet lekker vinden. Traditioneel is lekker, maar je kunt het ook anders maken. Persoonlijk hou ik wel van een beetje avontuurlijk. Dit is mijn appelperenmoes. Half om half appels en peren in stukjes gesneden, beetje water in de pan, beetje suiker (hoeft niet veel te zijn) en een vanillestokje. Laten pruttelen tot alles “moesig” genoeg is. Et voilà! Smikkelen en smullen.

Nog avontuurlijker? Een andere favoriet is moes van alleen appels met een scheut verse sinaasappelsap en wat grand marnier. Mmm… er gaat niets boven zelfgemaakte appelmoes. En je kunt het natuurlijk prima bewaren in een weckpotje, als het niet schoon op gaat tenminste.

 

Tarte tatin met sinaasappel

Ik moet zeggen dat ik wisselend succes heb met de tarte tatin. Niet dat je er nu zoveel aan kunt verprutsen, want het is appel en deeg. Niet echt hogere wiskunde. Maar de keren dat ik het op de traditionele manier heb gedaan, was het resultaat niet geweldig. Het smaakte wel oké, maar het oog wil ook wat. En op dat vlak was ik niet tevreden. Ik weet nog steeds niet waar het aan ligt, maar ik vermoed dat het deels komt doordat ik geen echte tarte tatin pan heb. Je kunt ook niet voor alles een pan hebben. Zeker niet in mijn ietwat kleine keuken. Gelukkig kun je dit soort problemen ook gewoon omzeilen, door een leuke variant uit te testen: tarte tatin met sinaasappel. Zoet met een beetje een bite van de schil van de sinaasappel en daaronder gewoon lekkere cake. Zag er echt fantastisch uit en goedgekeurd door maar liefst 8 personen.