Brownies

Toevallig had ik een pak browniemix. Doe je netjes wat er op het pakje staat! Wordt het een zootje… Dus om brownies te maken klop je niet eerst de boter (die op kamertemperatuur is) glad en dan de eieren erdoor! Je moet eerst de eieren luchtig kloppen en de boter moet gesmolten zijn en er pas op het laatst bij. (Normaal gesproken met de gesmolten chocolade, maar die zat al in de mix.)

Daarom haat ik koken uit pakjes. Soms staan er de meest domme aanwijzingen op. Grrr. Gelukkig had ik genoeg eieren, melk en boter om even opnieuw te starten.

Pompoensoep

Vandaag begonnen aan de “slacht” van een enorme pompoen. Het ding is bijna zo groot als mijn oven en heeft een diameter van maar liefst 37cm. En dus volgen er nog vele blogs met deze pompoen in de hoofdrol de komende tijd. Helemaal niet erg, want ik ben DOL!! op pompoen. Ik ben al weken bezig met snuffelen naar recepten. Vandaag bijt ik het spits af met een klassieke pompoensoep, gemaakt van pompoen (hoe kan het ook anders), ui, knoflook en bouillon. Voeg 2.5kg pompoen in blokjes samen met 4 uien (in reepjes gesneden) en 4 teentjes knoflook toe aan 2.5l kokend water. Voeg 3½ bouillonblokje toe en laat koken tot de pompoen gaar is en zacht (ca. 20 tot 30 minuten). Pureer alles en voeg naar smaak peper en zout toe. En klaar is Kees! Zo makkelijk kan lekker eten zijn.

Toast met avocado

Het recept voor dit kleurrijke voorafje heb ik van Cookie+Kate. Heel makkelijk en te modelleren naar eigen smaak. Prak of pureer het vruchtvlees van de avocado’s. Voeg een beetje limoen- of citroensap toe en wat zout. Rooster wat broodjes met wat olijfolie. Smeer de avocado op het brood. De rest is aan jou. Lekker met tomaatjes en wat peper of geroosterde zonnebloempitjes. Wat rucola is ook lekker of naar schijnt geroosterde groene asperges. Lekker bij pompoensoep.

Boeuf Châtaigne

Het vervolg van mijn experiment met de tamme kastanjes. Wat gebeurt er als je de klassieke Boeuf Wellington combineert met kastanjepuree? Dan krijg je iets heel lekkers. Ik noem het de Boeuf Châtaigne. Eerst moet je de puree maken, wat best wel een werkje is zelfs met de hele nuttige aanwijzingen van de Larousse van mijn vriend. De truc zit hem er vooral in dat je de kastanjes warm pelt. Dat werkt het beste. Toch raad ik je aan, als je eraan gaat beginnen, dat je hulptroepen inzet. Is ook veel gezelliger, dan dat gezwoeg in je eentje. Maar goed, het resultaat mag er zijn. Goedgekeurd door 6 personen. Lees verder voor het recept. Continue reading

Gele bietjes

Er zijn zoveel groenten op de wereld, maar als je niet oppast, eet je elke week hetzelfde. Sinds kort hebben de bietjes mijn aandacht getrokken. Vroeger vond ik ze vies, maar ze zijn eigenlijk heel erg lekker. Heel anders dan de bietjes die we toen ik klein was uit een potje aten. Dus toen ik deze mooie gele bieten op de markt zag, moest ik ze hebben. Gekookt geven ze bijna licht zo mooi doorschijnend geel worden ze. Geen idee wat ik ermee ging doen. Dan komt een etentje goed van pas. Internet leert me dat er zomer- en winterbieten zijn. Deze gele winterbieten moet je toch wel een uur koken voordat ze gaar zijn. Kook ze in de schil. Schillen doe je pas als ze klaar zijn. Heel makkelijk om overdag alvast te doen. Tegen de tijd dat je ze nodig hebt, doe je ze nog even in een pan met anti-aanbaklaag. Bak ze in een beetje olie en als ze een beetje bruin beginnen te worden, karamelliseer je ze met wat bruine suiker en balsamicoazijn. Bak nog even door, maar let wel op dat ze niet verbranden. Hetzelfde kun je prima ook met de worteltjes doen. Kies voor jonge bospeentjes, die zijn mooi klein. Je kookt ze alleen een stuk minder lang. Zorg dat ze niet te zacht worden, want dan breken ze makkelijker. Het resultaat is verrassend zacht en een beetje zoetig van smaak.

Gele tomatenketchup

Ik was dus een tijdje terug op de markt en sloeg daar voor 1 euro een kilo gele cherrytomaatjes op de kop. Ik kon ze gewoon niet laten staan. Ergens, in één van mijn kookboeken wist ik dat er een recept voor was, maar wat… dat wist ik niet meer. Het werd dus gele tomatenketchup uit het kookboek van de restaurateurs van lunchrestaurant Gartine uit Amsterdam. En nog nooit is iets dat ik gemaakt en geconserveerd heb en daarna in een potje heb gestopt zo goed gelukt. Heerlijk bij patat. Verdringt bijna de pindasatesaus als favoriet bij de friet. Nou, bijna dan. Lees verder voor het recept. Continue reading