Mijn eerste weckactie sinds een eeuwigheid. Ik heb dit jaar minikomkommers op het balkon. Klein zijn het augurken die je moet inmaken, vanaf 12 cm zijn het komkommers die je als komkommer meteen rauw kunt eten. Ze groeien alleen niet zo hard. Dus ik had er eentje van ca. 10 cm en een mini die overduidelijk nog augurk was. Nu de meeste erwtenplanten op mysterieuze manier zijn gestorven, had ik ook nog een kleine erwtenoogst. En over bonen (niet sperzieboontjes) las ik dat je ze vroeg moet oogsten (als ze een paar mm dik zijn), want dan zijn ze het lekkerst. Dat gedaan hebbende kwam ik er wederom achter dat niet alles wat op het internet staat waar is. Want de borlottibonen waren nog geen 2 mm groot. Dus jammer, te vroeg geoogst en voer voor de wormenbak. Maar niet teveel zeuren, terug naar mijn weckactie. Ik had een leuk recept uit een van mijn nieuwe kookboeken (Cornersmith), maar dan voor 2 kg komkommers. Ik heb ze niet gewogen, maar ik schat dat ik de 200 gr nog niet haalde met mijn exemplaren. Dus die erwtjes konden er mooi bij. Een echt experiment! Lees verder voor het recept. Continue reading
Category Archives: thuis
Salade van eigen bodem
Huisconcertje
Er was weer een huisconcertje bij mij thuis. Dit keer een ander huis en ook geen huwelijksaanzoeken, maar niettemin was het weer reuze gezellig met mooie muziek en lekker eten. Een ideale middag. De taart en kaaskoekjes waren glutenvrij en zelf gebakken. Over de koekjes was ik verbazingwekkend tevreden. Lees verder voor het recept. Continue reading
Aardappel-tomaat-mutant
Het kan dus echt! Mijn theorie over de tomaat die op een aardappelplant wordt geënt is waar. Na aanvankelijke scepsis al om, kwam mijn vriend erachter dat het kan. En soms wordt het expres zo aangeprezen. Dubbel plezier en dubbele opbrengts van 1 plant met verschillende boven- en onderkant. Grappig!!!
Surprise!
Was ik gisteren op het balkon eens flink bezig om alles weer netjes en klaar te maken voor het nieuwe groeiseizoen, kom ik deze verstekelingen tegen. Diep onder een dode tomatenplant in een pot die sinds vorig jaar oktober een beetje staat weg te kwijnen in een hoekje van het balkon, kwam ik 12 kleine aardappeltjes tegen. Tenminste, ik denk dat het aardappeltjes zijn. Als eerste belde ik mijn vriend, want één optie was dat hij als experiment of grapje een aardappel ergens in de grond had gestopt. Nee, hij was het niet. Wel herinnerde hij zich vogels die zich vorig jaar verdacht gedroegen in de buurt van deze pot. Ooit een vogel een aardappel 15 cm onder de grond zien verstoppen in een pot met een grote tomatenplant erin? Ik ben niet overtuigd. Mijn nieuwe theorie is dat de tomatenplantjes geënt waren op een aardappelplant (tenslotte allebei lid van de nachtschade familie) en dat er daarom na het overlijden van de tomatenplant een tweede leven startte in de aardappelteelt. Ze waren ook echt geënt, dus het zou kunnen. Maar Reinout is niet overtuigd.
Dus wie het weet, mag het zeggen. En vraag nummer twee is of we ze kunnen eten. Nú aardappelen oogsten klopt helemaal niet met het normale poot en oogst patroon voor aardappelen. Surprise!
Thuis met sneeuw
Het was nog half schemerig. Ik was half wakker met een licht ochtendhumeur. Beetje gek geslapen. Mijn vriend sprong al uit bed om te kijken of er sneeuw lag. Hij vroeg het eigenlijk aan mij, want ik lig aan de kant van het bed waar je dat in potentie zou kunnen zien. Maar ik had mijn bril niet op en was wat humeurig. Dus hij moest het maar zelf gaan bekijken. Hij concludeerde dat er ook daadwerkelijk sneeuw lag. Het ochtendhumeur werd al meteen wat minder. Meteen deze foto’s gemaakt. Alles wordt zo mooi van sneeuw. En toen erop uit. Want met sneeuw kun je natuurlijk niet thuis blijven.
Hartige soep met pompoen en courgette
Oh, die enorme pompoen! Wat een werk om dat allemaal te verwerken. Je wilt toch ook niet de hele tijd hetzelfde eten? Hoeveel pompoensoep kan een mens eten, voordat het gaat tegenstaan? Dus ging ik op zoek naar leuke nieuwe recepten. Ik vond er een via de site van River Cottage. Een heerlijke stoofpot met pompoen. Alleen hoefde er maar 300 gram pompoen in en dat is wat weinig als je een pompoen van ca. 10 kilo op moet maken. Dus ik had op gevoel een stuk afgesneden en dat schoongemaakt en in blokjes gesneden. Bleek dat ik ca. 1200 gram pompoen had. Dus 4x de hoeveelheid die er in het recept stond. De pompoen was niet heel stevig, dus ik dacht met het verdriedubbelen van het recept wel weg te komen. Wat een ramp. Ten eerste is van alle ingrediënten 3x zoveel gewoon heel erg veel. Dus het hele aanrecht stond vol met schalen met gesneden ui, knoflook, gember, bleekselderij, pompoen, flessen passata, linzen en kikkererwten. Niet normaal, echt een ramp. En dan met die 2 elektrische pitjes… In gedachten kon ik de keuken wel vermoorden. Niet te doen, vooral omdat het helemaal niet in 2 pannen paste. Dus toen ik al flink chagrijnig begon te worden en al halverwege was, besloot ik om dan maar een derde deel apart te zetten. Het ging gewoon niet. Met de rest ging is stug door, maar het eindresultaat vond ik toch niet echt lijken op het plaatje. Beetje teleurstellend dus en absoluut niet blogwaardig. Maar goed wel weer een enorme voorraad eten in de vriezer en koelkast. Er zitten alleen maar maaltijden met pompoen in. Beetje absurd.
Oké, nu kom ik to the point!!! Die tweede foto van links is het deel dat ik apart zette samen met de gesneden pompoen die ik apart had gehouden. En toen ik op mijn vrije vrijdag daarmee aan de slag ging, wilde ik niet nog meer van hetzelfde maken. Maar wat doe je dan. Ik was klaar met recepten zoeken. Dit varkentje ging ik wel even gewoon ouderwets op gevoel wassen. En een meesterwerk ontstond. Jammer dat er in de eerste fase van het koken nogal chaotisch gewerkt was. Dus van een deel van de ingrediënten weet ik niet meer precies hoeveel erin ging. Maar lekker!!! Oh, na een ramp dan toch een wonder. Alsof een engeltje op je tong plast. Goedgekeurd door 2 personen. Lees verder voor het recept. Continue reading
Er is er een jarig!
Wat doe je met een melig appeltje? Nou… toevallig was er ook een jarige. Dus een mooie gelegenheid voor een makkelijk appeltaartje. Ook een mooie gelegenheid om een half potje stoofperenmoes op te maken. Wat wil je nog meer?
Dus dat appeltje ging in kleine stukjes, wat rozijnen erbij en de stoofperenmoes, beetje kaneel en een schepje suiker. Alles husselen. Dat in de vormpjes met een plakje bladerdeeg en dan een 30 tot 40 minuutjes in de oven. Hiep hiep hoera!!!!!
In tomatensaus gestoofde krieltjes
Ja, ik heb vakantie en kennelijk teveel tijd. En gewoon zin om weer eens wat aan dit blog te doen. Er moet meer gekookt worden! (En minder gemoestuind…als dat een werkwoord is.) Dus… ik had ook nog hele mooie krieltjes van de markt liggen en spekjes over. Dus dit is wat ik daarmee heb gedaan.
Kook de krieltjes met een beetje zout en zet zodra graag apart. Je hoeft ze niet te schillen. Bak de spekjes in een stoofpan. Dep teveel vet met wat wc papier uit de pan op. Zodra de spekjes naar je zin zijn, voeg je de krieltjes toe en ca. 150 tot 200ml tomatensaus. Het kleine potje uit de post hieronder. Laat alles lekker stomen met de deksel op de pan. Voeg op het laatst een hand basilicumblaadjes toe, gescheurd. Hier geserveerd met sla uit eigen kas. JUM!
Tomaten van eigen balkon
Dit jaar was geen geweldig moestuin jaar. Bijna alles is inmiddels geoogst. Alleen mijn lente-uitjes staan er nog. Ik kan ze nu gerust herfstuitjes noemen, want ze groeien zo langzaam. Zijn nog steeds mini. Geen idee of dit dit jaar nog volgroeid raakt. Dit is een beetje een overzicht van de tomaten. Ze zijn niet allemaal van mij. De hydrophonische tomaten worden ook langzaam rood. Dat had ik niet meer verwacht. En nog een foto van de kleinste rijpe tomaten van dit jaar. Die heb ik iets te lang laten liggen en nu zijn het de kleinste gedroogde tomaten van dit jaar.








